10 starożytnych świątyń, które warto odwiedzić we Lwowie

Prawie wszystkie te świątynie znajdują się na liście światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. A jeszcze kilka z nich jest lub było głównymi dla niektórych wyznań chrześcijańskich.

Katedra św. Jura

Często nazywany jest głównym kościołem ukraińskiego Lwowa. Pierwszy kościół w tym miejscu powstał prawdopodobnie jako podmiejski już w XIII wieku. Chociaż próbowano przypisać budowę świątyni na Swiatojurskiej Górze samemu księciu Lwowi, na którego cześć nazwano Lwów.

Współczesny kościół został zbudowany przez lwowskiego architekta włoskiego pochodzenia Meretina w stylu rokoko. Świątynia jest częścią wspaniałego zespołu składającego się z dawnego klasztoru i pałacu arcybiskupów.

Przez dwa i pół wieku (od 1700 do 1946 i od 1991 do 2013 roku) była główną świątynią Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego.

Radzimy odwiedzić kryptę (loch) świątyni,

Jego pełna nazwa to Bazylika Metropolitalna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jest to nadal główna cerkiew Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie.

Zbudowany w XIV lub XV wieku, przez długi czas był rezydencją arcybiskupów galicyjskich. Główną ozdobą kościoła są freski Stroyńskiego z XVIII wieku, które nadawały gotyckiej świątyni barokową majestat. Do budynku przylega kilka kaplic.

W 1656 roku, kiedy Lwów stał się tymczasową stolicą Rzeczypospolitej Obojga Narodów, miało tu miejsce doniosłe wydarzenie, tzw. „lwowskie zaślubiny Jana Kazimierza”. Ówczesny król ogłosił Matkę Bożą Królową Polski, złożył Jej liczne obietnice wyzwolenia państwa od wrogów. W tym czasie prawie całe jego państwo znajdowało się pod kontrolą Moskwy, Szwecji i Bohdana Chmielnickiego.

Katedra Wniebowzięcia Ormiańskiego

Główna cerkiew Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego na Ukrainie.

Zbudowany w XIV wieku. Później rozbudowany. Jego główną dekoracją są freski legendarnego Jana Rosena, mozaiki Josefa Megoffera i drewniany strop ze złoceniami. Freski Rosena są mistyczne i filozoficzne. Przedstawione są tu wdzięczne duchy i znaki zodiaku, ścięty Jan Chrzciciel, który błogosławi, oraz Maria, która dopiero dowiedziała się o ciąży Jezusa, a już widzi swoją drogę na Kalwarię. Co ciekawe, artysta malował twarze świętych znanych wówczas mieszkańców Lwowa.

Zachował się fresk z XIV wieku i starożytna chrzcielnica. A dziedziniec był wyłożony starożytnymi nagrobkami.

Wokół świątyni znajduje się cały zespół składający się z pałacu arcybiskupiego, kolumny pamiątkowej św. Krzysztofa, nabrzeża kościoła i klasztoru żeńskiego.

Kościół Bernardynów

Jemu zawdzięcza swoją nazwę Plac Katedralny.

Zbudowany na początku XVII wieku. autorstwa lwowskich architektów włoskiego pochodzenia Pawła Rimlyanina (Paolo Dominici), Amvrosii Prykhylny (Vaberene Nutclauss) i lwowskiego Niemca Andreasa Bemera, w stylu renesansu i manieryzmu. Budynek w całości wykonany jest z kamienia, co jest rzadkością we Lwowie. Został zbudowany jako kościół, obecnie jest to cerkiew greckokatolicka św. Andrzej

Jego budowę ufundowali najbogatsi magnaci królestwa polskiego, w szczególności Jurij Mniszek, którego córka została nawet carycą moskiewską. Co ciekawe, jej mąż znany jest jako Fałszywy Dmitrij I, to stąd (nie wybudowano jeszcze nowoczesnej świątyni) Stanisław Żółkiewski, wódz wojsk królestwa i założyciel miasta Żółkiew, rozpoczął swój triumfalny pochód do Moskwa w 1604 r.

W średniowieczu pochowano tu pierwszego katolickiego świętego Lwowa, Jana z Dukli. Jednak w połowie ubiegłego stulecia jego szczątki przewieziono do Polski w celu pochówku w ojczyźnie.

To zdecydowanie najwspanialsza świątynia we Lwowie: sto rzeźb, 17 ołtarzy i wspaniałe freski dają niesamowity efekt! Autor fresków mnicha Benedykta Mazurkiewicza uczył się w Bolonii u samego Giuseppe Pedrettiego.

Kościół wchodzi w skład zespołu dawnego klasztoru Bernardynów, który był budowlą obronną. Częściowo zachowały się jego mury obronne. Radzimy więc obejść klasztor i zatrzymać się na jego dziedzińcu.

W czasach sowieckich świątynia była nieczynna. Teraz przeprowadzono gruntowną renowację. Poza tym od wewnątrz wygląda jakby był zbudowany i urządzony wczoraj.

Dominikanie

Plac Muzealny.

Obecnie Kościół greckokatolicki Najświętszej Eucharystii. Został jednak zbudowany jako kościół katolicki Bożego Ciała w 1764 roku. Fundusze na budowę zaoferował w szczególności potentat-patron Mikołaj Potocki, który również sfinansował utworzenie Ławry Poczajowskiej. W tym kościele pochował swoją matkę.

Kościół ten jest w stylu barokowym. Architektami byli Jan de Witte i Martin Urbanik.

Świątynia dominikańska znajdowała się tu najprawdopodobniej już za czasów księcia Leona. Przypuszcza się, że mógł tu znajdować się jego pałac, który został przebudowany na klasztor i częściowo zachował się do dziś.

W czasach sowieckich świątynia wchodziła w skład Muzeum Historii Religii i Ateizmu, na kopule zawieszono duże wahadło Foucaulta – słynny wynalazek fizyka, który w prosty i ciekawy sposób demonstruje obrót Ziemi.

Kościół Wniebowzięcia

Ulice Ruska-Pidwalna.

Na początku XVI wieku Lwowscy włoscy architekci Paweł Rimlanin, Wojciech Kapinos i Amvrosii Prykhylny zbudowali zespół w stylu renesansowym. Kościół jest w całości wykonany z kamienia. Przylega do niej dzwonnica i kaplica – wszystkie dość organicznie i sympatycznie kontrastują ze wszystkimi budynkami po nieparzystej stronie Piwnicy.

Na początku swego istnienia była właściwie główną cerkwią prawosławną Ukrainy i Białorusi. To tutaj narodził się prototyp słynnych bractw kościelnych, z których jednym wkrótce będzie Akademia Kijowsko-Mohelska.

W kryptach pochowano najsłynniejszych lwowskich Ukraińców, w szczególności matkę Piotra Mohylę. A przez krótki czas nawet hetman i książę Iwan Pidkowa. Na dzwonnicy kościoła wisi największy dzwon Lwowa – „Kyryl”. W kościele, którego pomnik wzniesiono w pobliżu, pracował słynny drukarz Iwan Fiodorowicz (Fiodorow).

Kościół Elżbiety i Olgi

Dominująca budowla placu Kropywnickiego.

Najwyższy kościół we Lwowie (85 m). Spotyka każdego, kto przyjeżdża do miasta przez Dworzec Główny. Zbudowany na początku XIX wieku w stylu neogotyckim, posiadał największe organy we Lwowie i największe witraże. Wszystko to zaginęło w czasie wojny i kiedy władze sowieckie zamieniły świątynię w magazyn.

Został zbudowany jako kościół katolicki. Obecnie jest to cerkiew greckokatolicka. W nawiązaniu do dotychczasowej historii ikonostas został wykonany w sposób przezroczysty, tak aby nie zakrywał starego katolickiego ołtarza.

Na jedną z wież można wejść po okrągłych metalowych schodach – jest to stosunkowo młoda i dość popularna atrakcja wśród turystów.

Kościół Karmelitów

Ulica Winniczenki.

Zbudowany na wzgórzu z widokiem na stare miasto. Posiadała mury obronne. Zbudowali go Włosi Iwan Pokorowicz i jego ojciec Adam de Liarto. Malował także Włoch Pedretti, należący do bolońskiej szkoły malarskiej. Jego dzieła przedstawiają przede wszystkim świętych zakonu karmelitów oraz św. Józefa, którego kult był przez ten zakon szczególnie wspierany.

To właśnie atakując z tej świątyni, król szwedzki Karol XII w 1704 roku zdobył Lwów. Po raz pierwszy od trzystu lat Lwów został zdobyty w wyniku działań wojennych.

Obecnie klasztor nie należy już do Karmelitów Bosych, lecz do greckokatolickiego zakonu Studytów.

A dziedziniec świątyni słynie ze lwowskich hipisów, którzy regularnie tu przebywali w latach 70-tych. Nazwali swój róg „Republiką Świętego Ogrodu”.

Świątynia jezuicka

Ulicy Teatralnejю.

Został zbudowany przez włoskiego architekta Giacomo Briano na początku XVII wieku. w stylu renesansowym z elementami wczesnobarokowymi.

Dawny katolicki, a obecnie greckokatolicki kościół św. Piotra i Pawła przechodzi okres burzliwej renowacji. W czasach sowieckich był to magazyn ksiąg. Czekają na Ciebie luksusowe freski czeskiego Ecksteina, niedawno odrestaurowane. Zwróć uwagę na fresk nad ołtarzem, który przedstawia Ziemię z dość nowoczesnymi zarysami kontynentów. W XVIII wieku ludziom pokazywano różne zwierzęta i rośliny. że Ziemia jest okrągła i cudownie różnorodna.

W pobliżu znajduje się dawne Kolegium Jezuickie, w którym studiowali Bohdan Chmielnicki i jego zagorzały przeciwnik Jarema Wyszniewiecki. To z kolegium narodził się Uniwersytet Lwowski.

Świątynia pełni także funkcję garnizonową (wojskową), więc nie dajcie się zaskoczyć rzeczom z wojny, flagom, zdjęciom naszych Bohaterów.

Polecamy także odwiedzić lochy świątyni, w której obecnie mieści się muzeum. Wejście do niej znajduje się po przeciwnej stronie (od Alei Swobody). Niegdyś mieściły się w nim pochówki pierwszych dostojników lwowskich i królestwa.

Kaplica Boimów

Róg ulicy Halickiej i Placu Katedralnego

Jest to „mauzoleum” pochówku z początku XVII wieku. rodziny patrycjuszy lwowskich Boimów. Do miasta przybył Jerzy, Węgier z Księstwa Siedmiogrodu, z pocztą nowego króla Stefana Batorego. Osiedlił się tutaj, przeszedł z protestantyzmu na katolicyzm i założył potężną rodzinę. Był nawet sekretarzem króla. W kaplicy pochowano trzy pokolenia rodziny. Jeden z Boimów był mnichem jezuickim i został doradcą cesarza Chin. Jeden z pierwszych Europejczyków, który dokładnie zbadał chińską przyrodę i medycynę.

Kaplicę wybudował Andreas Behmer w stylu renesansu i manieryzmu. Niezwykle bogato zdobiony kamiennymi rzeźbami i płaskorzeźbami. Zasłaniają całe wnętrze, nawet kopułę, a także główną fasadę od zewnątrz. Kiedyś to wszystko było również malowane. Zwieńczeniem grobowca jest rzadki wizerunek Jezusa w koronie cierniowej, siedzącego (rzeźba Jezusa Bolesnego). Nawet teraz kaplica wygląda majestatycznie. To wyjątkowy zabytek Lwowa, który zdecydowanie warto zobaczyć.